پایگاه شهید ابراهیم هادی

سلام بر ابراهیم

طبقه بندی موضوعی

۰

ابراهیم در اول اردیبهشت سال1336 درمحله شهید آیت الله سعیدی حوالی میدان خراسان دیده به هستی گشود.

او چهارمین فرزند خانواده بشمار می رفت. با این حال پدرش، مشهدی محمدحسین، به او علاقه خاصی داشت.

او نیز منزلت پدر خویش را به درستی شناخته بود . پدری که با شغل بقالی توانسته بود فرزندانش را به بهترین تربیت نماید.

ابراهیم نوجوان بود که طعم تلخ یتیمی راچشید. از آنجا بود که همچون مردان بزرگ، زندگی را به پیش برد.

دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت و دبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان و کریم خان زند.

سال 1355 توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سال های پایانی دیبرستان به مطالعات غیر درسی را نیز شروع کرد.

حضور در هیئت جوانان وحدت اسلامی و همراهی و شاگردی استادی نظیر علامه محمد تقی جعفری بسیار در رشد شخصیتی ابراهیم موثر بود. در دوران پیروزی انقلاب شجاعت های بسیاری از خود نشان داد.

اوهمزمان با تحصیل انقلاب شجاعت های بسیاری از خود نشان داد. 

او همزمان با تحصیل علم به کار در بازار تهران مشغول بود. پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش و پرورش منتقل شد.

ابراهیم درآن دوران همچون معلمی فداکار تربیت فرزندان این مرز بوم مشغول شد.

او اهل ورزش بود. با ورزش پهلوانان یعنی ورزش باستانی شروع کرد در والیبال و کشتی بی نظیر بود هرگز در هیچ میدانی پا پس نکشیدو مردانه می ایستاد. 

مردانگی او را می توان در ارتفاعات سر به فلک کشیده بازی دراز و گیلان غرب تا دشت های سوزان جنوب مشاهده کرد.

حماسه های او در این مناطق هنوز در اذهان یاران قدیمی جنگ تداعی می کند.

در والفجر مقدماتی پنج روز به همراه بچه های گردان کمیل و حنظله در کانال های فکه مقاومت کردند. اما تسلیم نشدند.

سرانجام در 22 بهمن سال 1361 بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب، تنهای تنها  با خدا  همراه شد. دیگر کسی او را ندید.

 او همیشه از خدا می خواست گمنام بماند، چرا که گمنامی صفت یاران محبوب خداست.

خدا هم دعایش را مستحب کرد. ابراهیم سال هاست که گمنام و غریب در فکه مانده تاخورشیدی باشد برای راهیان نور.


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی